Timon van Leeuwen lijkt het nieuwe creatieve brein op het middenveld van Go Ahead Eagles. De Leidenaar begon ooit in een propvolle Kuip. Als tienjarige. Hij speelde een voorwedstrijd met Feyenoord D2 tegen Volendam. Het was een testwedstrijd voor hem. "We wonnen met 17-0. Ik scoorde drie keer en mocht blijven. Ik wist niet eens of ik echt goed was. Het was bij mij verstand op nul en voetballen. Maar ik vond het prachtig, was nog nooit in een stadion geweest en dan opeens in de Kuip.''
Opa, zijn grootste fan, reisde hem vervolgens overal achterna. "Als ik met het Nederlands Elftal onder vijftien jaar in Duitsland moest spelen, reed hij me achterna.'' Tegenwoordig rijdt opa geregeld van Leiden naar Deventer.
Van Leeuwen speelde met onder meer Jonathan de Guzman en Tim Vincken voor het eerste jaar in de A1 van Feyenoord. Alles ging goed. Hij tekende een contract. ,,Dat deden ze bij Feyenoord wel meer. Het wilde niet zeggen dat je op punt van doorbreken stond, maar om te voorkomen dat je voor niks naar een andere club overstapte. In die tijd braken er ook nauwelijks talenten door. Je had Van Persie, maar daarna kreeg lange tijd niemand een kans.''
De kans voor Van Leeuwen zou ook niet komen. Hij scheurde zijn voorste kruisband af. "Tot dan dacht ik nergens bij na. Ik voetbalde gewoon, was nergens anders mee bezig. Ik wist niet eens waar mijn voorste kruisband zat en toen kreeg ik opeens te horen dat ik zes maanden niet zou spelen.''
Die zes maanden zouden uiteindelijk drie jaar worden, nadat andere blessures zoals ingescheurde binnenbanden en kraakbeenproblemen volgden. Hij revalideerde in Zeist en kwam uiteindelijk vorig jaar pas terug in Rotterdam.
"En toen ik fit was, wilde ik zo snel mogelijk weg bij Feyenoord. Ik kan er niet alles over vertellen en wil niemand beschadigen, maar de club is afspraken niet nagekomen. Ik voelde me niet goed behandeld en had er helemaal geen zin meer aan om daar te spelen.''
Zijn zaakwaarnemer Jan de Visser regelde een stage bij Go Ahead Eagles. Na drie trainingen was het al duidelijk dat de balvaardige middenvelder een versterking kon zijn. "Ik zeg het eerlijk; als ik Go Ahead was geweest had ik zo'n speler nooit gecontracteerd. Omdat het nog maanden zou duren voordat ik wedstrijden kon spelen. Maar ik vind het wel geweldig dat ze zoveel vertrouwen in me hadden.''
Inmiddels voelt hij zich weer fit van lijf en leden. De periode van herstel maakte een volwassener voetballer van hem. "Ja, je hoort het vaker. Maar nu besef ik veel meer wat voetballen betekent. In Zeist heb ik veel gehad aan Alfred Schreuder, die was in die tijd een beetje mijn trainer. Hij legde ook uit dat voetbal meer was dan de bal met het buitenkantje inspelen. Sinds mijn blessure doe ik er alles voor om fit te blijven."
Opa, zijn grootste fan, reisde hem vervolgens overal achterna. "Als ik met het Nederlands Elftal onder vijftien jaar in Duitsland moest spelen, reed hij me achterna.'' Tegenwoordig rijdt opa geregeld van Leiden naar Deventer.
Van Leeuwen speelde met onder meer Jonathan de Guzman en Tim Vincken voor het eerste jaar in de A1 van Feyenoord. Alles ging goed. Hij tekende een contract. ,,Dat deden ze bij Feyenoord wel meer. Het wilde niet zeggen dat je op punt van doorbreken stond, maar om te voorkomen dat je voor niks naar een andere club overstapte. In die tijd braken er ook nauwelijks talenten door. Je had Van Persie, maar daarna kreeg lange tijd niemand een kans.''
De kans voor Van Leeuwen zou ook niet komen. Hij scheurde zijn voorste kruisband af. "Tot dan dacht ik nergens bij na. Ik voetbalde gewoon, was nergens anders mee bezig. Ik wist niet eens waar mijn voorste kruisband zat en toen kreeg ik opeens te horen dat ik zes maanden niet zou spelen.''
Die zes maanden zouden uiteindelijk drie jaar worden, nadat andere blessures zoals ingescheurde binnenbanden en kraakbeenproblemen volgden. Hij revalideerde in Zeist en kwam uiteindelijk vorig jaar pas terug in Rotterdam.
"En toen ik fit was, wilde ik zo snel mogelijk weg bij Feyenoord. Ik kan er niet alles over vertellen en wil niemand beschadigen, maar de club is afspraken niet nagekomen. Ik voelde me niet goed behandeld en had er helemaal geen zin meer aan om daar te spelen.''
Zijn zaakwaarnemer Jan de Visser regelde een stage bij Go Ahead Eagles. Na drie trainingen was het al duidelijk dat de balvaardige middenvelder een versterking kon zijn. "Ik zeg het eerlijk; als ik Go Ahead was geweest had ik zo'n speler nooit gecontracteerd. Omdat het nog maanden zou duren voordat ik wedstrijden kon spelen. Maar ik vind het wel geweldig dat ze zoveel vertrouwen in me hadden.''
Inmiddels voelt hij zich weer fit van lijf en leden. De periode van herstel maakte een volwassener voetballer van hem. "Ja, je hoort het vaker. Maar nu besef ik veel meer wat voetballen betekent. In Zeist heb ik veel gehad aan Alfred Schreuder, die was in die tijd een beetje mijn trainer. Hij legde ook uit dat voetbal meer was dan de bal met het buitenkantje inspelen. Sinds mijn blessure doe ik er alles voor om fit te blijven."
You can follow any responses to this entry through the
RSS 2.0
feed. You can
leave a response
.