Sinds vorige week traint Marco Parnela weer met de groep mee. "Zij zijn superfit, ik heb een jaar niet getraind. Het lijkt alsof ik op de fiets zit en zij in een Ferrari rijden. Ik moet geduld hebben, dat weet ik. Het voelt wel weer heerlijk om een pass te geven, die precies aankomt.
Een jaar geleden, na twintig minuten spelen in de uitwedstrijd tegen Eindhoven, kon ik niks meer. Mijn rechterknie was dik en kon 'm niet meer bewegen, ik kon eigenlijk helemaal niet meer lopen."
"Bij een kijkoperatie bleek later dat het kraakbeen achter de knieschijf beschadigd was. Vier maanden revalideren. Het plan was om vlak voor de play-offs wedstrijd tegen ADO Den Haag er weer bij te zijn. In de week ervoor kreeg opeens vocht in mijn linkerknie. 'Nee, niet weer', dacht ik. Het bleek dezelfde blessure te zijn, maar dan aan mijn andere knie. "
"Ik wilde een week niemand spreken en heb me thuis opgesloten. Ik lijk een bikkel aan de buitenkant, maar ik heb toen erg veel gehuild. 'Waarom moet mij dit overkomen', dacht ik. Ik heb altijd erg voor het voetbal geleefd. Gezond geleefd, goed gerust."
"Go Ahead Eagles is echt mijn club geworden. Deventer is mijn stadje. Ik heb hier een huis gekocht en blijf hier wonen. De mensen op de club en de supporters hebben me zo gesteund het afgelopen jaar. Dat geeft me kracht. Van mensen die ik helemaal niet ken kreeg ik kaartjes. Dat betekende zoveel voor me.
Sommigen vroegen zich af waarom ik niet in Zeist ging revalideren, maar de medische staf van GA Eagles is de beste die ik me kan wensen. Clubarts Joost Hagendoorn is een goede dokter, fysiotherapeut Tim Glazenburg is supergoed. Hij heeft me geweldig geholpen en gesteund. "
You can follow any responses to this entry through the
RSS 2.0
feed. You can
leave a response
.